چرا سگها دم خودشان را دنبال می کنند؟

چرا سگها دم خودشان را دنبال می کنند؟

در علم رفتار شناسی سگ ها، رفتار های عجیبی رایج است. یکی از این رفتارها دنبال کردن دم خودشان است. ممکن بعضی ها تعجب کنند که سگها دم خودشان را دنبال می کنند. البته این رفتار در سگها گاهی نرمال و طبیعی و گاهی نیز غیر طبیعی می باشد.

سگها اصولا حیواناتی شکارچی هستند و همیشه دوست دارند دنبال چیزی باشند. برای بعضی از آنها دمشان حکم اسباب بازی چسبیده به بدنشان را دارد. معمولا اکثر سگها زمانی که حوصله شان سر می رود با دمشان بازی می کنند و با آن سرگرم می شوند. اما در برخی موارد که بیش از حد دنبال دمشان هستند حیوان دچار وسواس و یا استرس شده است که به طور مداوم این رفتار را انجام می دهد. گاهی نیز ممکن است مشکل طبی و پزشکی مانند مشکل مقعدی و یا مشکلات پوستی ( کک ) داشته باشند.

چه زمانی دنبال کردن دم مشکل ساز است؟

هنگامی که سگتان این رفتار را مکررا انجام می دهد و به راحتی دست از این رفتار بر نمی دارد، بهتر است شما پوست و دم حیوان را بررسی کنید و  مطمئن شوید که  ناراحتی مقعدی و مشکلات پوستی نداشته باشد. اگر این مشکلات وجود نداشت و سگ به رفتار غیر طبیعی خود ادامه داد، شما به عنوان صاحب سگ باید پیگیری کنید و علت این این کار را پیدا کنید. ممکن است به خاطر استرس و عصبی بودن این رفتار را انجام دهد. سگتان را نزد متخصص و رفتار شناس ببرید تا مشکل آنها تشدید نشود. برای اینکه این کار در حضور جمع ناخوشایند باشد و یا اینکه دم خود را مکررا گاز بگیرد و به خود آسیب بزند.

حالت غیر طبیعی دنبال کردن دم

شکار دم و گشتن سگ به دور خودش، مرحله‌ای از یک بیماری عصبی است، یک بیماری عصبی پیچیده که امکان پیشرفت و وخامت آن بسیار زیاد است. البته ابتلا سگ به این بیماری رفتار سگ در برخی از مواقع می‌تواند ریشه ژنتیکی داشته باشد و این اختلال در نژادهایی چون بول تریر کوچک، جک راسل و ژرمن شپرد بیشتر دیده‌شده است. از علل دیگر ابتلا سگ به این اختلال یا بیماری، می‌توان به عوامل زیست‌محیطی اشاره کرد؛ که درصورتی‌که این اختلال به جهت عوامل زیست‌محیطی در سگ بروز پیدا کند، نشانه‌های این بیماری در سگ‌ها، همانند نشانه‌های صرع در انسان است.
بنا بر آنچه در بالا گفته شد این اختلال در سگ‌ها درواقع یک اختلال مغزی است و درمان این بیماری همانند بیماری صرع با داروهای ضد تشنج امکان‌پذیر است.

البته لازم است بدانیم که در صورت مزمن شدن و پیشرفت این بیماری، درمان دارویی، درمان مؤثری نخواهد بود و حتی می‌توان گفت که داروها عمل نخواهند کرد و تنها راه برای کمک کردن به حیوان در چنین مواقعی از بین بردن محرک‌ها ازجمله نور و صدا است. دانشمندان و محققان هم چنان به دنبال راهکارهایی برای از بین بردن این مشکل هستند.
چنانچه گفته شد یکی از عوامل بروز این اختلال مشکلات ژنتیکی هستند اما از این مهم نباید غافل بود که محیط اطراف سگ در این میان نقش مؤثری دارد و بر همین اساس است که گفته می‌شود که این بیماری و اختلال در سگ‌ها به بیماری اوتیسم شباهت داشته و محیط نقش مهمی در بروز و ظهور این بیماری دارد.

اقدامات مهم برای رفع این مشکل

در بعضی مواقع این رفتار خود به خود از بین می رود و سگ شما آن را ترک می کند. ولی اگر این رفتار در سگتان به عادت تبدیل شد نکات مهم زیر را مد نظر قرار دهید و آنها را انجام دهید.

در ابتدا با مشاهده مکرر رفتار سگ هیچ واکنشی انجام ندهید تا حیوان متوجه شود که نمی تواند با این کار نظر شما را جلب کند. بعد از مدتی می توانید سگ را با اسباب بازی های مختلف سرگرم کنید. با او بازی کنید تا سرگرم شود و با دمش بازی نکند. در وحله آخر نیز پوست حیوان را چک کنید و او را حمام ببرید. اما اگر دوباره حیوان به رفتار خود ادامه داد حتما به دامپزشک مراجعه کنید و مشکل را با او در میان بگذارید.

جمع بندی

ممکن است شما از مطالب بالا احساس نگرانی در مورد سگ خود که دائم به دنبال دمش می ورد داشته باشید. بنابراین با تکرار یک هفته ای این رفتار حتما در صدد برطرف آن برآیید. و حیوان را به دامپزشک ببرید.